Lancia is met de Ypsilon terug van nooit helemaal weggeweest en Alfa Romeo mikt op nieuwe en dus vooral meer klanten met de Junior, 2024 staat bij het grote Stellantis echt wel een beetje in het teken van een Italiaanse ‘heropleving’. Of is het, met mechaniek die je ook in verschillende andere modellen van de groep vindt, toch vooral schone schijn?

Junior Elettrica Speciale, dat laat over de origine van de auto alvast weinig twijfel bestaan. Het moest zelfs nog wat Italiaanser ‘klinken’, want Alfa Romeo had als voornaam voor het nieuwe model aanvankelijk Milano gekozen. Omdat de auto in... Polen wordt gebouwd, stelde de Italiaanse regering echter meteen haar veto. Het werd dus Junior, een naam die in de rijke geschiedenis van het merk al eens eerder werd gebruikt voor een coupé. Voor dat soort auto’s worden er anno 2024 zelfs door een merk als Alfa Romeo niet genoeg klanten meer gevonden, voor een compacte cross-over hopelijk wel.

Eigen stijl

Je kan de Junior krijgen als 1.2 Ibrida met een benzinemotor met mild-hybride assistentie van 136 pk, die zal op de meeste markten aanvankelijk ook nog wel voor de meeste klanten moeten zorgen. Er komt zelfs een Q4-variant met vierwielaandrijving van. Bij Alfa Romeo proberen ze echter wel vooral de Elettrica in de kijker te zetten, die heeft een elektromotor van 156 pk. Juist ja, die is al bekend van de Peugeot 208 en dus nog een hele reeks andere auto’s uit de grote Stellantis-familie. Er is ook nog een Veloce-variant met maar liefst 280 pk en zelfs een voor een elektrische auto toch wel uniek mechanisch sperdifferentieel op de voortrein, die auto verschijnt echter pas begin volgend jaar in de showrooms.

Uiterlijk is er alvast geen enkele verwarring met een van de zustermodellen mogelijk. De Junior is dan ook veel meer een compacte cross-over of als je wil ‘bescheiden’ SUV dan een stadswagen, met een lengte van 4,17 meter is hij net even groot als de Fiat 600 waar hij technisch nog het meest gemeen mee heeft. Het front van de Junior is zonder meer uniek en oogt door de mix van heel wat zich in diverse bochten wringende ‘lijnen’ ook nogal druk. Wie hoeven het ook niet in detail te bespreken, niets beter dan de foto’s om je er zelf een mening over te vormen. Zelf houden we wel van iets discretere vormen, maar er zullen allicht ook wel fans voor dit design zijn. Dat zijn wij ook wel van de lichtblokken, vooral van de fijne ‘streepjes’ net onder de motorkap.

Harde plastics

De scherp afgesneden coda tronca-achterkant kan evengoed voor wat controverse zorgen. De lichtblokken worden door een soort grote – ja toch? – snor met elkaar verbonden, de rest van de achterklep is net wel eerder sober. In profiel vallen dan weer de vrij hoge raamlijn en dus de relatief kleine zijruiten op. Samen met het tweekleurige koetswerk (met zwart dak) en de voor de achterste deuren in de raamstijlen verwerkte klinken, is er zowaar enige gelijkenis met de... Nissan Juke. Maar goed, het was dus echt wel de bedoeling de Alfa Romeo er heel anders te doen uitzien dan de al vermelde Fiat 600 en de evengoed in dezelfde Poolse fabriek gebouwde Jeep Avenger. In die opdracht zijn de designers dus zeker wel geslaagd.

Het interieur is evengoed apart en tegelijk typisch genoeg om van een ‘echte’ Alfa Romeo te kunnen spreken. Boven de instrumenten staan er weer twee (half)ronde overkappingen, maar de informatie komt natuurlijk wel 100 procent digitaal en al even vanzelfsprekend in kleur. In de middenconsole steekt een naar de bestuurder gebogen en ook wel fraai geïntegreerd infotainmentscherm. Het is met 10,25 duim aan de kleine kant en vraagt wat zoekwerk, er zijn gelukkig ook nog wat klassieke knoppen voor onder meer de airco. De afwerking is correct, al zijn er wel nog vrij veel harde plastics gebruikt.

Plezierig onderweg

Voorin is het in de knappe en (voor de bestuurder) elektrisch verstelbare sportstoelen van de Speciale comfortabel zitten, ze geven ook ruim voldoende steun. Achterin is het onvermijdelijk wel aan de wat krappere kant. We vonden er met onze 1,9 meter echter nog net genoeg been- en hoofdruimte, klagen mogen we dus eigenlijk niet doen. Dat gaan we ook niet doen over de koffer, die biedt 400 tot maximaal 1.265 liter laadruimte en dat is voor een auto van dit formaat zeker wel voldoende.

Rijden met de elektrische en met 1.545 kilo relatief lichte Junior vonden we nog net wat leuker dan met de meeste Stellantis-zustermodellen. De voortrein is vrij snedig en de besturing direct en precies, het laat al vermoeden dat de Veloce-variant met zijn 280 pk echt wel een heel prettige rijmachine is. Tegelijk zit het bij de Speciale qua comfort ook nog wel goed, alleen echte oneffenheden in het wegdek worden duidelijk aan je lichaam doorgegeven. Een best wel knap afgesteld onderstel dus, dat voor een Alfa Romeo toch wel belangrijke hokje mag dan ook worden aangevinkt. 

Correct rijbereik

De in de meest sportieve rijmodus (met zowaar een kunstmatig motorgebrom) beschikbare 156 pk en het koppel van 260 Nm zijn nog wel voldoende om van de auto een vrij leuke sprinter te maken, mocht je daar in zo’n elektrische cross-over echt vaak nood aan hebben. Na een tijdje denk je er zelfs nog nauwelijks aan dat je elektrisch aan het rijden bent, dat is iets wat EV-debutanten blijkbaar nog altijd het meest verrast als ze dus toch eens de stap durven zetten.

We begonnen aan onze testrit met een rijbereik van 410 kilometer, enkele uren later bleken de gereden afstand en de overblijvende autonomie toch te bevestigen dat het zonder al te gekke toeren wel mogelijk is in de buurt van de WLTP-cijfers uit te komen. Het gaat dan om een normverbruik van 15,0 kWh/100 km, reken in de praktijk op zo’n 1 kWh meer. De batterij heeft een capaciteit van 54 kWh bruto en 51 kWh netto, die cijfers zijn ons natuurlijk ook al een tijdje bekend. Er is ook een B-modus voor extra remenergierecuperatie, maar een groot verschil met de ‘normale’ stand is er eigenlijk niet. Opladen met wisselstroom kan met 11 kW, snelladen met gelijkstroom tot 100 kW.

De rekening graag

Als de familienaam van de Junior je meteen voor stevige prijzen doet vrezen, hebben we wel enigszins geruststellend nieuws. Natuurlijk blijft een elektrische auto nog altijd vrij duur, maar het verschil met de EV-varianten van de Fiat 600 en Jeep Avenger is toch niet heel groot en de van dezelfde aandrijftechnologie voorziene en evengoed SUV-achtige Opel Mokka is met € 38.390 zelfs nauwelijks goedkoper dan de € 38.700 kostende Junior Elettrica. Het gaat dan wel om de basisversie, voor de nog wat leuker aangeklede en dito uitgeruste Speciale-lanceringseditie wordt € 40.700 gevraagd. 

Eerder gelanceerde modellen als de Stelvio en Tonale slaagden er nog niet echt in Alfa Romeo weer helemaal uit de gevarenzone te krijgen, afwachten of dat met de Junior nu wel lukt. Het merk krijgt van de Stellantis-directie zeker nog wat tijd, veel zal natuurlijk ook afhangen van hoe de EV-markt de volgende jaren (en zelfs al volgende maanden) evolueert. Gelukkig is er ook nog die Ibrida op benzine, die moet trouwens maar € 29.200 kosten. Echt Alfa Romeo-plezier moet je van zijn driecilinder van 136 pk misschien niet verwachten, zijn looks heeft hij natuurlijk wel mee. Toch als je van de wat aparte stijl van (vooral) de voorkant houdt...