Dacia zet een belangrijke stap richting toekomst met de introductie van een hybride aandrijving in zijn gamma. De Jogger krijgt de primeur en ontpopt zich meteen tot de goedkoopste elektrisch ondersteunde gezinsauto op de markt.

Waar je de Dacia Jogger moet situeren? Hij volgt eigenlijk de Dacia Lodgy op, maar wil geen monovolume meer genoemd worden. In de plaats daarvan heeft zijn maker het over een kruising tussen een break en een SUV. Hoe dan ook blijft hij beschikbaar als zevenzitter en dat is wat hem voor heel wat klanten interessant maakt. 
Een generatiewissel vertaalt zich meestal in een vooruitgang op het vlak van afwerking, comfort en veiligheid. Ook bij deze Jogger laat Dacia zien dat ze (moeten) mee-evolueren met de markt en de desiderata van hun cliënteel. Dat bestaat steeds vaker uit klanten die over voldoende middelen beschikken om meer uit te geven aan een auto, maar daar gewoon geen zin in hebben.

Dacia Jogger Automaat

De introductie van de hybride aandrijving gaat (uiteraard) gepaard met een automatische versnellingsbak. Die is niet verkrijgbaar op de benzine- en de lpg-versie van de Jogger. Met andere woorden, wil je niet zelf in de pot roeren, dan ben je sowieso aangewezen op de Hybrid 140. 

Die automaat is een sterk staaltje techniek waarvan we u de technische details besparen. In essentie komt het erop neer dat er koppeling noch koppelomvormer aan te pas komt. De auto vertrekt altijd elektrisch en eens hij in beweging is, wordt de benzinemotor in het aandrijfverhaal betrokken door een systeem met klauwkoppelingen. 

Die benzinemotor betreft een behoorlijk eenvoudige, turboloze zestienhonderd-viercilinder die zoveel mogelijk in zijn optimale toerentalgebied wordt gehouden. Hij kan de voorwielen rechtstreeks aandrijven, al dan niet samen met de elektromotor, of de batterij voeden. Het aandrijfgeheel is zo geconcipieerd dat je een snelle respons voelt op het gaspedaal en tegelijk maximaal energie recupereert als je het pedaal lost. 

De benzinemotor maakt onder belasting niet het meest discrete geluid, maar dat kan ook gezegd worden van de vierpitter die in de Toyota Corolla Cross ligt. De toerentalvariatie bij de Roemeen is wel merkelijk groter dan bij de Japanner, die bovendien geen last heeft van aandrijfonderbrekingen dankzij zijn eCVT.

Comfortabel en gezwind

Het spreekt voor zich dat de Jogger Hybrid het beste van zichzelf geeft als je er als een goede huisvader mee rijdt. Dat betekent echter niet dat hij gedoemd is tot een traag bestaan op de rechterrijstrook. Trap hem op zijn staart en hij maakt verrassend snel vaart – tot verbazing van het gros van je medeweggebruikers. 
Het valt op dat zelfs bij een rustige rijstijl de minste beroering van het gaspedaal wordt omgezet in een snelle toerentaltoename, gevolgd door een toerentaldip zodra je het pedaal laat vieren als je de gewenste snelheid hebt bereikt. Daardoor komt de Jogger Hybrid nogal nerveus over – een fenomeen dat je kunt counteren door de Eco-toets in te drukken. Dat is dan ook de stand die we het vaakst gebruikten tijdens onze test. 

Het moet gezegd dat deze grote Dacia prat kan gaan op een erg neutraal rijgedrag. De kronkelwegen die we hem voor de wielen schoven, verteerde hij met een grote naturel en prima beheerste rolneiging. Zijn beperkte gewicht speelt uiteraard in zijn voordeel. In vergelijking met de benzineversie werd de ophanging overigens 10 procent stijver afgesteld om overweg te kunnen met de 180 extra kilo’s van de elektrische componenten en de batterij. Die bevindt zich op de plaats van het reservewiel en snoept daardoor geen koffervolume af. 

Dashboardmatje

Op de afwerking van deze Dacia valt eigenlijk niets af te dingen. Ze staat op het niveau dat je verwacht voor het budget. Piepjes en kraakjes vielen niet te bespeuren tijdens onze testrit, al trad er wel wat resonantie op bij een bepaald motortoerental. De bekledingsmaterialen kunnen ermee door en lijken duurzaam, met uitzondering van het plastic van de kaartvakken.
Het dashboard en de bovenzijde van de deurpanelen zijn opgetrokken uit hard zwart plastic dat behoorlijk reflecteert in de zon. Het wordt ook gloeiend heet als je het meerdere uren blootstelt aan de straling van het daggesternte. Daar moet toch een oplossing voor bedacht kunnen worden… In Marokko hebben ze die alvast gevonden in de vorm van een dashboardmatje, zo leerde onze reiservaring.
Het zitcomfort is dik ok en de rijhouding valt prima te regelen. Alleen is het jammer dat een verstelbare lendensteun ontbreekt – dat kan geen fortuinen kosten om te monteren. Vanop de achterbank heb je overigens een prima zicht rondom. De hoofdruimte voldoet, de beenruimte is relatief beperkt. De beschikbare interieurlengte moet immers verdeeld worden over drie rijen. Dat gezegd zijnde zitten de extra zitjes in de koffer zeker niet slecht voor kinderen – het is voor hen dat ze ontworpen zijn, niet voor de Chicago Bulls. 
In vijfzitsconfiguratie kun je tot 829 liter aan spullen meenemen (als je ze tot de bovenrand van de rugleuning stapelt). Met de achterbank neergeklapt en de stoelen op de derde rij verwijderd rondt de Jogger de kaap van twee kuub. Met alle meubilair in gebruik kun je in het beste geval nog 212 liter kwijt achter de derde stoelenrij.

Kostenplaatje 

De Dacia Jogger Hybrid 140 is vandaag enkel verkrijgbaar als Expression-versie. Die is correct aangekleed, zonder meer. De beschikbare opties zijn bovendien democratisch geprijsd. Later volgt de Extreme-uitvoering, die er stoerder uitziet en de standaarduitrusting wat aandikt.  Bij gelijke uitvoering kost de Hybrid exact vijfduizend euro meer dan de TCe 110. Wat krijg je voor die opleg? 30 pk en 5 Nm koppel extra, een automatische versnellingsbak, betere prestaties en een verbruik dat een klein litertje lager ligt (in theorie).

Door de lagere CO2-uitstoot betaal je ook iets minder BIV in Vlaanderen, maar de verkeersbelasting op de 1.600 cc van de Hybrid is dan weer iets hoger dan op de 1.000 cc van de TCe 110. Puur cijfermatig bekeken moet je dus al heel wat kilometers rijden om het prijsverschil te recupereren. Tenzij je voornamelijk in stedelijk verkeer rijdt en de snelweg mijdt: dan kantelt de balans sneller.

Onder die omstandigheden komt de Hybrid immers helemaal tot zijn recht doordat je vaak elektrisch kunt rijden en energie recupereren tijdens het vertragen. Wij zagen de verbruiksmeter van onze Hybrid tot onder de 5 l/100 km zakken bij frequent accelereren en afremmen en een lage gemiddelde rijsnelheid. Met de TCe 110 moet je in stadsverkeer op twee liter meer rekenen, zo blijkt.
Vijfentwintigduizend euro voor een hybride gezinsauto: je zou als concurrent voor minder grijze haren krijgen. Hij doet wat van hem verwacht wordt en komt het best tot zijn recht in en rond de stad.